The end is coming so close.

Of all the books in the world, the best stories are found between the pages of a passport.

Daar ben ik weer! Ik wilde al een aantal keren een nieuw blog plaatsen, maar de afgelopen weken waren craaaaaazy.  Inmiddels heb ik helaas afscheid genomen van mijn tweede thuis, Sydney. De plek waar 9 maanden geleden mijn avontuur begon en helaas 2 weken geleden mijn avontuur Aussie Adventure eindigde. Wat ga ik die plek missen. Time flies when you’re having fun..

70 dagen lang ben ik door half Australië gereisd. Ik heb 20 super mooie plaatsen bezocht, heb prachtige natuur gezien en heel veel bijzondere dieren gespot. Daarnaast heb ik ontzettend veel lieve mensen ontmoet, veel gefeest en zoveeeel gelachen. Een tijd om nooit meer te vergeten!

Afgelopen weken heb zo’n 10.000 km afgelegd, waarvan zo’n 6.000 km in een bus. In totaal heb ik zo’n 100 uren in bussen doorgebracht. Niet mijn favoriete hobby, maar mij hoor je nooit meer klagen over een busreis van 30 minuten.

Vanuit Darwin ben ik helemaal naar Adelaide afgereisd via de Stuart Highway, de langste snelweg van Australië. Daarbij waarschijnlijk ook één van de saaiste snelwegen. Het enige dat je zag was rood zand, een aantal bomen en af en toe een levende of een dode kangoeroe/walibi.

Drie weken geleden hebben Sarah en ik een drie daagse trip naar de outback. Fantastische tour! We hadden een gezellige groep en een super leuke tourguide. Ik heb veel geleerd over de natuur in de outback, de aboriginals en hun cultuur. ’s Nachts sliepen we onder de sterren in een swag. Een swag is een soort tent/slaapzak in één. In de swag plaats je je slaapzak. Een swag is warmer dan een slaapzak alleen.

Je hoort altijd verhalen over de outback dat het er ontzettend heet is in de zomer. Mensen overlijden daar af en toe zelfs wanneer ze aan het wandelen zijn vanwege de hitte. Aangezien het nu winter is, waren wij er van uit gegaan dat de temperatuur nog steeds wel redelijk hoog lag. Nee dus.. In Darwin was het gemiddeld zo’n 33 graden (in de winter), toen we eenmaal in Alice Springs aankwamen was het 18 graden. In Nederland zouden we bijna in bikini lopen, maar waarschijnlijk ben ik zo verwend geweest met het warme weer dat ik handschoenen wilde gaan kopen omdat mijn handen bevroren waren. Dat zagen we niet aankomen. We hadden beide maar één lange broek mee en twee vesten.

De eerste dag werden we rond een uur of 5 ’s ochtends opgehaald. We reden zo’n 500 kilometer richting de outback waar we de eerste nacht bij de Kings Canyon doorbrachten. Mooiste sterrenhemel die ik ooit heb gezien. Je kon zelfs de melkweg zien. Ik had dus super veel zin om in mijn swag en slaapzak onder de sterrenhemel te slapen. Al snel was de pret over. Het was zo’n 4 graden en werkelijk mijn hele lichaam was ijskoud. De swag en de slaapzak hielden mij totaal niet warm. Ik heb dus de hele nacht rillend van de kou van de sterrenhemel kunnen genieten aangezien ik toch niet kon slapen.

De volgende dag zijn we kris kras door het Nationale Park gereden en ’s avonds was het eindelijk tijd voor de wereldberoemde zonsondergang! De champagne, snacks en dips kwamen op tafel en samen met nog zo’n 300 andere mensen waren we klaar voor de zonsondergang. De zonsondergang en zonsopgang zijn zo beroemd omdat de kleuren van de Uluru veranderen. Helaas was het erg bewolkt en bleef de Uluru constant de zelfde kleur.

De zonsopgang daar in tegen was stukke beter.. De zon heeft zich zo’n 1 minuut laten zien! Dus konden wij 1 hele minuut genieten van de verkleuring van de Uluru. Maar oké, you’ve got to enjoy the little things in life.

Na de outback tour hebben we 5 dagen in Adelaide doorgebracht. Daar hebben we heerlijk door de parken gefietst, veel gerelaxed en we zijn naar onze eerste Australische Football Game geweest. Meest ingewikkelde sport ooit, maar oké. Na twee uren kijken snapte ik 3 regels.

De laatste vier dagen van mijn Australian Adventure heb ik in het mooie Sydney doorgebracht. In een van de eerste weken in Australië ben ik op een boot gestapt om walvissen te spotten. Dit vond ik zo’n leuke ervaring dat ik mijn avontuur in Australië daar ook mee af wilde sluiten. Ook kon ik dan nog even door de haven varen om afscheid te nemen van de prachtige Harbour Bridge en Opera House. Het was erg zonnig weer, alleen verschrikkelijk koud. Nog geen 5 minuten op de oceaan en we hadden de eerste walvis al gespot. Vorige keer zag ik alleen een aantal ruggen boven het water uit komen. Dit keer sprong de walvis volledig uit het water! Zó geweldig! In totaal is hij wel zo’n 30 keer uit het water gesprongen.  

Inmiddels heb ik Oceanië verlaten en heb ik een nieuwe stempel in mijn paspoort. Ik zit namelijk heerlijk in Azië. Nog maar zo’n 12 uren van huis verwijderd.

Mijn eerste dagen in Thailand waren verschrikkelijk. Ik had in het vliegtuig last van vliegangst en eenmaal in Bangkok aangekomen had ik last van heimwee, een cultuurshock en een klimaatshock. Van winter kwam ik ineens weer in de zomer. Het was zo’n 36 graden en ontzettend benauwd. Overal waren mensen, scooters en ontzettend veel toeterende tuk tuks. Wat een chaos. Ook maakte de mix tussen afval en eten me misselijk.

Na twee dagen in bed gelegen te hebben was ik eindelijk ready om Bangkok te verkennen. Ik ben naar twee tempels geweest en heb het Koninklijk Paleis bezocht. Erg indrukwekkend.

Verder heb ik wat tijd doorgebracht met vrienden die ik heb leren kennen in Australië en hebben we de Golden Mountain bezocht om de zonsondergang over Bangkok te zien. Lucky me, was het wederom bewolkt.

Mijn hostel was dichtbij Khao San Road, de bekendste straat in Thailand. Overdag staat de hele straat vol met kraampjes waar je allemaal souvenirs kunt krijgen. ’s Avonds wordt het overgenomen door kroegen, clubs en live-muzikanten. Er lopen mannetjes over straat die je een pak proberen aan te smeren, vrouwtjes die gekke insecten aan je willen verkopen en tuk tuk drivers die je naar de rosse buurt van Bangkok willen brengen. Er worden grote buckets met alcohol verkocht, om de twee meter is er een plek waar je een tattoo kunt laten zetten en ook staan overal stoelen waar je een relaxte massage kunt krijgen.

Bangkok was niet helemaal mijn stad. Ik vond het veel te druk. Vorige week vrijdag ben ik met de nachttrein naar Chiang Mai gereisd. Een stadje in het noorden van Thailand. De sfeer is erg relaxte en je kunt er uren lekker rondslenteren. Op de markten vind je veel handgemaakte hebbedingetjes. Op zondag arriveerde mijn lieve nichtje Hinke Tinet! Heerlijk een weekje samen doorbrengen in Thailand.

Dinsdag zijn we naar Pai vertrokken. Een klein dorpje in het Noord Westen van Thailand. Aangekomen in Pai had ik direct het gevoel dat ik terug was in het Australische Byron Bay. Heerlijke relaxte hippie sfeer.

Rijden op een olifant is één van de populairste attracties in Thailand. Ook mij leek dat een super leuke activiteit om te doen. Maar na wat research heb ik die droom heel snel van mijn bucketlijst gekrast. Rijden op olifanten is zó ontzettend slecht voor die beesten. Je kunt niet op wilde olifanten rijden, dus moeten ze getraind worden. De trainingen zijn verschrikkelijk. De olifanten worden op jonge leeftijd bij hun moeder weggehaald, geslagen met bamboe stokken, krijgen soms geen eten en liggen met een ketting vast aan een boom. In zo’n mandje op een olifant zitten is helemaal verschrikkelijk voor de beesten. Veel mensen denken dat olifanten enorm sterk zijn en veel kilo’s kunnen dragen, dit is niet waar. Een olifant kan zo’n 100 kilo dragen. Meestal is de bak al zo’n 50 kilo en is een persoon rond de 70 kilo. Vaak worden er twee mensen op één olifant gezet. Veel te zwaar dus!

Wegens deze reden heb ik ervoor gekozen om naar de Elephant Jungle Santury te gaan. Dit is een park waar olifanten worden opgevangen die eerder in hun leven mishandeld zijn vanwege de voorgaande reden: toerisme.

Waarschijnlijk is deze activiteit 1000 keer leuker dan het olifanten rijden. Je hoeft niet op een olifant te zitten om ze aan te kunnen raken. Bij aankomst mochten we de enorme dieren eten geven en na de lunch hebben we ze in de rivier schoongemaakt. Ook hebben we met ze in een modderbad gespeeld. Wat een heerlijke dag!

Morgen vlieg ik naar het zuiden van Thailand om daar nog even lekker mijn laatste dagen op een eiland door te brengen. Heerlijk!  Over een week kan ik eindelijk weer mijn lieve familie leden in de armen sluiten. Wat een lekker vooruitzicht.

You get a strange feeling when you're about to leave a place, like you'll not only miss the people you love but you'll miss the person you are now at this time and this place, because you'll never be this way again.